 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
О колькі вас, колькі, маўклівыя цені!
Самоцяцца зоры, зрываюцца ў хвалі.
Бы жоўтае лісце, шапочуць імгненні —
Дыван адзіноты, сумёты чакання.
Ты паркам прайдзіся світаннем туманным,
Хай шорхне трывожна апалае лісце…
Мяне больш няма. Ты кранаеш ласкава
Халодны мой цень, што згубіла калісьці.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
